Vandaag is rond 17.00u Johan (Joop) van Halm overleden op 66 jarige leeftijd. Ik hoorde het bericht via de SMS van Bart en kwam bij mij aan als een schok. Allereerst omdat ik niet wist dat hij ziek was (mijn eigen operaties in april/mei en mijn herstelperiode hebben teveel aandacht en energie gevraagd) en ten tweede omdat hij voor mij één van de markantste personen was uit het vakgebied. Ik leerde Johan (Joop alleen voor de echte intimi) zo'n 15 jaar geleden kennen. Ik weet niet meer in welke hoedanigheid (ik kende zijn naam al langer) maar hij was één van de eerste information brokers en informatie-adviseurs van ons land en dus voor mij een voorbeeld als jonge informatiespecialist.
Johan stond altijd open voor geïnteresseerde vakgenoten. De kennismaking leidde uiteindelijk tot een uitnodiging (samen met Erwin La Roi van Hatch Search Talent) voor deelname aan de International Information Brokers Meeting in Frankfurt in 1994. Want Johan stond met name bekend als organisator van internationale congressen op het gebied van informatiemanagement. In Frankfurt bedachten we het plan voor de oprichting van het Platform Informatiemanagement (PIM). Met Johan zat ik jarenlang in het bestuur van PIM. Een paar jaar later vroeg Johan me naar Londen te komen voor een presentatie aan de Nederlandse sessie van de Online Information Conference London. Hij was dé man van de Nederlandse sessie die soms ook op Sinterklaasdag viel!
Johan was bekend als organisator, bestuurslid van diverse nationale en internationale organisaties (naast PIM ook chairman van EUSIDIC en bestuurslid van ELAG), redactielid van het vakblad Information Services and Use maar vooral als reiziger en netwerker. Dat reizen en netwerken had natuurlijk direct te maken met zijn éénmanszaak (Johan van Halm Information Consultancy) en al zijn, met name, internationale opdrachten en activiteiten. Johan kende iedereen en iedereen kende Johan.
Over zijn reiservaringen kan ik inmiddels de nodige anekdotes vertellen. Hoe hij bijvoorbeeld altijd op meetings of borrels kwam in Nederland terwijl hij die zelfde dag of de avond ervoor nog ergens op een vliegveld elders in de wereld zat. Dat was altijd zijn openingszin. "Ja, ik ben net binnen want ik kom direct uit Denver -of noem een andere plaats- vliegen). Als grap vroeg ik Johan diverse malen dan waarom hij dan zo laat was, ik was immers die zelfde dag ook uit Denver -of noem een andere plaats- komen vliegen (sorry Johan).
Johan was een fervent treinliefhebber. Hij kende ieder obscuur stationnetje en de kroeg in de buurt (waar hij een borrel dronk als de trein vertraging had of hij moest wachten op de volgende trein. De kroeg waar hij met een beetje geluk een nieuwe klant trof voor zijn zaak). Reserveren voor de nachttrein deed hij vaak niet. Hij treinde naar Osnabrück, wachtte daar op de nachttrein naar Basel, gaf de slaapwagensteward wat geld en zo had hij voor weinig geld een dure slaapcoupé. Over Duitsland gesproken: Johan had een mobiele telefoon maar hij had uitgerekend dat een Duits abonnement goedkoper was dan een Nederlands abonnement. Zo was hij: zuinig als een echte Hollander! En zo had hij vaak tips over de goedkoopste vluchten etc.
Maar Johan was toch eigenlijk het bekendst als de man met de vlinderstrik. Overal waar Johan kwam, droeg hij een colbert met vlinderstrik. En het feit dat ik daar nu over schrijf was precies de reden waarom hij als enige informatieprofessional een vlinderstrik droeg. Zo kon iedereen hem herinneren zei hij onlangs tegen me!
Johan, bedankt! We zullen altijd aan je blijven denken!
Kees Westerkamp
