Hoe belangrijk is het om als docent digitaal zichtbaar te zijn? Of met andere woorden: is het als docent nodig om ook actief bezig te zijn met MSN Messenger, een profiel op Hyves of LinkedIn te hebben, te Twitteren, een blog bij te houden of wellicht je colleges te filmen en op YouTube te zetten? Over dit vraagstuk verzorgde ik maandagmiddag 26 januari een korte presentatie voor mijn collega's van het Instituut voor Communicatie & Media van de Hanzehogeschool. En dit alles tijdens onze 2-maandelijks Kenniscafé waar we elkaar op de hoogte brengen van interessante ontwikkelingen, nieuw onderzoek en bijzondere projecten.
Ik had het onderwerp niet zo maar gekozen. Bij veel collega's en diverse vakgenoten is wel bekend dat ik een groot voorstander ben van het experimenteren met de digitale mogelijkheden. Vooral omdat ik dit leuk vind en bij mij past. Bovendien houd ik mijn kennis scherp en past het goed bij de belevingswereld van veel studenten. En tot slot omdat het communicatie- en informatiemiddelen zijn en als docent bij het Instituut voor Communicatie & Media is wel het handig als je weet wat er te koop is en hoe het werkt.
Het was mij al vaker opgevallen dat niet alle studenten en mijn collega's goed op de hoogte zijn van de mogelijkheden en wat je er mee kunt. Nog maar even los van de vraag of je er wat mee moet. Dus een 'lesje' Twitteren, chatten via MSN, het onderhouden van een profiel, etc. leek mij wel op z'n plaats. En daar was ons Kenniscafé een goede mogelijkheid voor.
Het was een pittige middag. Oké, de opkomst had beter gekund. Maar er was genoeg publiek voor een stevige discussie over de digitale zichtbaarheid van de docent. Enkele van mijn collega's hadden nogal wat vragen. Waarom zou je buiten kantooruren moeten chatten over schoolse zaken met studenten? Waarom zou je een profiel bij LinkedIn moeten hebben? Aan het filmen en op internet plaatsen van colleges zitten wel enkele belangrijke nadelen, toch? En Twitteren? Wat is er nu leuk aan om de wereld te laten weten dat je op dit moment een blogbericht schrijft, dat ik morgen naar Beeld en Geluid ga met een groep studenten in het kader van het vak 'Informatie en Cultureel Erfgoed' en dat ik 2 groepen studenten begeleid voor het lesthema Marketing Intelligence (ze schrijven een marktverkenning over de koffiemarkt en de cruisemarkt)?
Uiteraard is het allemaal een eigen keuze maar het brengt me wel het nodige:
- Ik ben met MSN Messenger ook bereikbaar voor studenten op andere tijden dan alleen overdags op school. Niet altijd, alleen als ik het nodig vind (zoals vanavond, de studenten leggen de laatste hand aan hun marktverkenning en via MSN kunnen ze de laatste korte vragen stellen).
- Door het zelf mee doen aan de digitale wereld heb ik meer zicht op wat studenten doen en leuk vinden. Het is toch wel cool als je in de klas kunt zeggen dat je Twitter en een profiel op Hyves en LinkedIn hebt (wattuhh, meneer? LinkedIn?? Wat is dat?)
- Door middel van bloggen en twitteren laat ik het werkveld zien wat we doen (en wat ik doe). Het heeft me al diverse nuttige en leuke contacten én tips opgeleverd!
- Via mijn profiel bij LinkedIn kom ik contact met bekenden en onbekenden waar studenten projecten kunnen uitvoeren (stages, afstudeeronderzoeken en themaprojecten tijdens de lessen). And last but not least,
- Digitale bereikbaarheid en digitale zichtbaarheid heeft wat met mij te maken. Door de webtoepassingen kan ik informeren, communiceren en publiceren. En dat zijn enkele de kernwoorden voor wat ik doe en wie ik ben.
Uiteraard heeft het ook keerzijden, namelijk:
- het kost tijd (vooral het bijhouden van mijn blogs);
- je moet met studenten goede afspraken maken wanneer er wel en wanneer er niet gechat wordt (mijn MSN staat niet continu open, daar word ik gek van);
- je moet met jezelf goede afspraken maken over het archiveren van belangrijke berichten (laat studenten belangrijke communicatie wel mailen anders moet je meerdere archieven bijhouden van binnengekomen berichten);
- Je moet constant nadenken wat je communiceert, waar en hoe (je gaat vertrouwelijke informatie over een project dat een student uitvoert in het werkveld niet op Twitter of je Blog zetten!).
Inmiddels denk ik na over het filmen van colleges om die op onze server of YouTube te zetten. Interessant, want het helpt de student als ze een college nog eens kunnen terugkijken. Maar ja, er zijn ook nadelen. Dat bleek wel tijdens ons Kenniscafé. Niet alles wat je in een college zegt (en hoe) is voor openbaarheid vatbaar. En blijven studenten niet weg bij colleges als ze weten dat ze het later thuis kunnen bekijken? En hoe ga je om met vragen en feedback? Hmmm, dan toch maar vaker de MSN open zetten?
Afijn, digitale bereikbaarheid en digitale zichtbaarheid levert de nodige stof tot nadenken op. Maar dat is ook het leuke ervan! Zeker in een tijdperk waarin internet erg bepalend is voor onze informatie- en communicatievoorziening. Niet alleen privé maar ook op school!
Ik houd u op de hoogte (ik hoop dat ik er de tijd voor vind).
Groet
Kees
Oh ja, als u soms dacht dat alle jongeren tegenwoordig online zijn dan heeft u het mis. Ik doe op de Hanzeschool vaak kleine onderzoekjes onder onze studenten. MSN en Hyves zijn populair maar bloggen, twitteren etc. valt tegen hoor. We consumeren toch vooral veel en sommige studenten lopen vaker achter op de ontwikkelingen dan u en ik denken.
Aan de Groningse opleiding IDM / Media & Informatiemanagement 'draaien' we voor de tweede keer het lesthema 'Media- en Informatievaardigheden' (bij de studenten beter bekend als 'Beyond Google').
